jer kad bismo, poput Zole, objavili da su ona takva uslijed nasljednosti, uslijed djelovanja sredine, društva, uslijed nekog organskog ili psihologijskog determinizma, ljudi bi bili smireni, oni bi rekli: evo, mi smo takvi, nitko tu ništa ne može učiniti; ali egzistencijalist, kad opisuje nekog Kukavicu, kaže da je taj kukavica odgovoran za svoj kukavičluk. On nije takav jer ima kukavičko srce, pluća ili mozak, on nije takav počev od iiziologijske organizacije, nego je on takav jer se svojim činima sazdao kao kukavica.

(Emile Zola)